De gevoelens van de danser

Deel 3 van de blogserie in de aanloop naar de dansvoorstelling ‘Bries’. In deze blog wordt ‘voelen’ behandeld, in het vorige blog ‘ervaren’.  Voor onze dansers geven gevoelens aanleiding tot beweging én beweging geeft aanleiding tot gevoelens. Het voelt tenslotte goed om te dansen.   Ervaren en voelen worden soms met elkaar verward. Voor een danser is het verschil heel duidelijk uit te leggen. Ervaren doen we met onze zintuigen: onze ogen, oren, neus, huid en ook onze geest. Gevoelens zijn anders. Die ontstaan als gevolg van onze respons op wat er met ons gebeurt. Emotionele gevoelens, affectieve gevoelens en gemoedstoestanden worden allemaal ervaren en gebruikt door dansers.   Houden van, of niet houden van Houden van, of het niet houden van vormen de basis van onze gevoelens. ‘Houden van’ valt uiteen in liefde, ontzag en plezier. ‘Niet houden van’ wordt wraak, jaloezie en verdriet. Sommige gevoelens zijn een mix van beide- verdriet bijvoorbeeld. Dansers houden van hun eigen beweging. Ze geven toe aan het genot van het dansen zelf.  Ze halen plezier uit de moderne stijl van bewegen. En het werken met choreograaf Inge de Bruine geeft ze net dat zetje méér, waardoor de dansers volledig in hun dansen op kunnen gaan. Als Inge in de buurt is, is haar energie voelbaar en hangt de neiging tot uitbundigheid en vrolijkheid in de lucht.   Emoties kun je niet choreograferen Emoties worden echter niet gechoreografeerd, als archetypische gebaren of gezichtsuitdrukkingen. Het zijn de werkelijke emoties die op dat moment dat door dansers gevoelt worden. Emoties worden ingeleefd door op sommige momenten stil te staan, te observeren.  Maar anderzijds kan...

De ervaring van de danser

Deel 2 van de blogserie in de aanloop naar de dansvoorstelling ‘Bries’. In het vorige blog vertelde Jaimy over het perspectief van de danser; in dit  blog wordt ‘ervaren’ behandeld: een danser zet al zijn of haar zintuigen in om de dans zo diep mogelijk te ervaren. Een natuurlijke aanpak Een danser die danst voor de spiegel wordt aangemoedigd om te denken – hoe zie ik eruit? Wat hij of zij ervaart kan worden genegeerd. In dansvoorstelling Bries staat juist de beleving centraal: de meerwaarde die het dansen op deze locatie biedt ten opzichte van het dansen in een theater. Op Landgoed De Braak worden dansers daarom aangemoedigd hun ervaring van het landschap te ontplooien in hun dans. De omgeving biedt ontzettend veel mogelijkheden en inspiratie voor choreografie en dansers. Een scherpe waarneming helpt om deze mogelijkheden te begrijpen. Als danser heb je drie belangrijke waarnemingsstrategieën die je alert houden op wat er om je heen gebeurt, om zo je eigen dansen nog beter te maken.   Kijk als een danser Kijk om je heen. Bestudeer aarde, lucht en water. Zijn de kleuren jou opgevallen? De verticale en horizontale lijnen van begroeiing? De schaduwen? De grootte van alles? Zijn er oneffenheden zoals holten en bobbels?   Luister als een danser Sluit je ogen en luister naar de wereld om je heen. Luister naar jezelf, gedurende één of twee minuten. Gun jezelf de tijd en laat de verschillende lagen van geluid aan je verschijnen. Wat hoor je?   Voel als een danser Sluit wederom je ogen. Voel wat je huid aanraakt. De zolen van je voeten in de zachte aarde,...

Het perspectief van de danser

Waarom schrijf ik dit? Ik beken: ik ben jaloers op alle dansers van de dansvoorstelling ‘Bries’. De zeventien meiden en één jongen die met ‘100% JA’ zijn aangenomen om te dansen op één van de meest romantische omgevingen van Noord-Nederland, Landgoed De Braak. Nu is iedereen nog druk in repetitie en worden choreografieën gecreëerd. In augustus dansen zij onder de schemerende zomerzon. Wat moet het heerlijk zijn om je zo vrij voelen in de buitenlucht dat je zowaar lijkt te zweven. Ik ben jaloers, maar besef me ook dat het niet makkelijk voor de dansers zal zijn om deze voorstelling neer te zetten.   Verliefd zonder dat ik daar om vroeg Het leven van een danser gaat niet alleen over rozen. Toch lijkt alles een sprookje waarin wij als toeschouwers worden meegenomen. Een sprookje bestaat altijd uit het goede en uit het kwade, het één kan nou eenmaal niet bestaan zonder het ander. Iedereen wordt verliefd op de heldin, maar zonder strijd tegen het kwade te leveren zou zij in onze ogen geen heldin zijn. Onze liefde voor de heldin voert ons mee naar een andere werkelijkheid dan de onze, al is het maar voor even. De danseres is mijn heldin.   Wil je verliefd worden op de heldinnen van ‘Bries’, maak dan via deze serie blogs kennis met hun noemenswaardige strijd. Leer samen met mij de dans en danseres beter kennen. Deze serie over ‘Bries’ staat in het teken van de beleving: hoe ervaart de danseres wat zij doet? Zijn dansgevoelens hetzelfde als emotionele, romantische gevoelens? Wat is er zo fenomenaal aan dansen? Wat kunnen dansers met het...